DeHavilland

De Havilland DH 104 „Dove“ / „Devon“

De deHavilland DH 104 Dove is tegen het einde van de 2de Wereldoorlog in Groot Brittanië ontwikkeld door de vliegtuigbouwer De Havilland op verzoek van de Britse regering die wel brood zag in de naoorlogse burgerluchtvaart. 

Een commissie werd ingesteld om te onderzoeken en adviseren welke soort vliegtuigen Groot Brittanie na de oorlog nodig zou hebben. Een van deze onderzochte vliegtuigen was de DH89 Dragon Rapide. De DH 140 Dove werd ontwikkeld om de Dragon Rapide te vervangen en om te concurreren met de vele militaire vliegtuigen die na de oorlog wereldwijd overtollig waren geworden.

Klein maar fijn

De Dove is ontworpen als klein binnenlands vliegtuig voor de korte afstand, het eerste prototype vloog de eerste keer vanaf vliegveld Hatfield op 25 september 1945. Daarna werd het vliegtuig als snel succesvol. Vanaf 1946 zijn er 544 stuks geproduceerd in verschillende varianten.

17,37 m spanwijdte | 12 m lang| Max. 378 km/u 

Voor op de toekomst

Het succes van de Dove is te verklaren door het grote aantal vernieuwingen dat is doorgevoerd in het ontwerp. Het was het eerste Britse transportvliegtuig met een intrekbaar landingsgestel met 3 wielen en propellers met constante snelheid. Daarbij was het vliegtuig was volledig van metaal gebouwd, in tegenstelling tot de voorgangers.

Sneller, beter, eenvoudiger

Verder was het vliegtuig zijn tijd vooruit door de aandacht voor het makkelijk te onderhouden van de onderdelen. Veel van de onderdelen zijn uitwisselbaar of makkelijk te vervangen. Ook is er minder gebruik van gemaakt van klinknagels, wat het fabricageproces makkelijk en sneller maakt maar ook het totale gewicht verminderd. En het is natuurlijk ook van invloed op de wrijving, waardoor de snelheid ook beinvloed wordt.

Het standaard aantal passagiers dat vervoerd kon worden, was tussen de 8 en 11 personen, maar de cabine was zo ontworpen dat er makkelijk geswitcht kon worden tussen de verschillende configuraties, met of zonder passagiers, met of zonder toilet en extra bagageruimte.

1.891 m reikwijdte| 4.060 kg | Max. hoogte 6.614 m 

Een geweldig succes

De Dove werd besteld door grote bedrijven en luchtvaartmaatschappijen wereldwijd. Dit succes bleef ook niet onopgemerkt door het leger, en de Royal Air Force plaatste ook een ook een grote order, waarvoor een nieuwe variant is ontwikkeld, de MK.4. In 1948 begon met het leveren van 30 stuks aan de RAF.

Alleen die naam “Dove”, dat vond men toch niet echt militair waardig. De militaire vliegtuigen die werden afgeleverd, kregen dan ook de naam “Devon”. Alle vliegtuigen die aan defensie wereldwijd zijn geleverd, zijn sindsdien met de naam “Devon” geleverd. Het grote verschil tussen civiel en militair was geboren.

Aan alles komt een eind

In 1960 werd De Havilland overgenomen door Hawker Siddeley. De productie van Dove’s ging door tot 1967, waarbij de laatste leveringen in 1970 plaatsvonden. In 1963 werd de naam De Havilland Division verandert in Hawker Siddeley Avation en de aanduiding “DH” veranderde in “HS”, en werd de naam HS Dove.

In de loop van de jaren nam, o.a. door nieuwe ontwikkelingen, de belangstelling voor de Dove en Devon af. Het laatste productietype van de Dove van de Dove MK8, een zakenvliegtuig, gebouwd in 1968. In totaal zijn er 388 Dove’s , 127 Devons en 13 Sea Devons gebouwd. 

Vandaag de dag zijn er wereldwijd naar schatting nog 10 tot 12 Dove’s geregistreerd om te vliegen. Vele staan in musea om daar bewonderd te worden en terug te denken aan de tijd dat vliegen nog een heel avontuur was voor veel mensen.

DIREKT EEN AFSPRAAK MAKEN? NEEM CONTACT MET ONS OP!

Vele levens, vele avonturen

Gehling Flugtechnik heeft in 2004 de DeHavilland DH 104 Dove met als registratie D-INKA gerestaureerd en weer in de originele staat gebracht. De geschiedenis van dit vliegtuig is een bijzondere. Zoals hierboven beschreven werd de Dove ook omarmd door vliegtuigmaatschappijen waaronder de Duitse LTU. 

Vanaf 1957 vloog deze kleine maatschappij met onder andere de D-INKA, het werd voornamelijk gebruikt als charter. Daarvoor had dit vliegtuig al heel wat eigenaren en kentekens gehad. Ook het leven bij de LTU was maar van korte duur, in 1958 werd het vliegtuig weer terugverkocht naar België.

Veiliggesteld voor de toekomst

Uiteindelijk is het in 2004 teruggevonden in Nederland, in een opslag, niet meer luchtwaardig en eigenlijk rijp voor de sloop. Maar, gelukkig zag iemand de waarde van dit vliegtuig, en kocht het. Vandaaruit is het bij ons terechtgekomen en volledig gerestaureerd in zijn oorspronkelijke glorie.

Daarna is het vliegtuig weer overgedragen aan de LTU om hun rijke luchtvaartgeschiedenis luister bij te zetten. En zo is nu nog steeds te zien, vliegend en wel.